بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای شناختی- رفتاری در کاهش علایم اختلال استرس پس از ضربه ثانویه (stsd) و مشکلات روان شناختی همسران جانبازان مبتلا به ptsd مزمن ناشی از جنگ تحمیلی

سابقه و هدف: stsdاختلالی است که به عنوان تأثیرات منفی مواجهه ثانویه بارویدادهای ضربه ای دربین اطرافیان ونزدیکان بیماران مبتلا به ptsd دیده می شود و نشانه های بالینی آن مشابه نشانه های موجود درافرادی است که به طورمستقیم درمعرض مواجهه با آسیب قرارگرفته اند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای شناختی- رفتاری در کاهش علائم stsd و مشکلات روان شناختی همسران جانبازان مبتلا به ptsd ناشی از جنگ بود. روش بررسی: دراین پژوهش نیمه آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل، 28 نفر همسران جانبازان مبتلا به ptsd به تصادف در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایشی طی 10 جلسه تحت آموزش قرار گرفت. آزمودنی ها با استفاده از مقیاس های سنجش اختلال استرس پس از ضربه ثانویه (stss)، سنجش افسردگی، اضطراب، استرس (dass)، سنجش نگرش های ناکارآمد (das) و پرسشنامه افکار خودآیند منفی (atq) ارزیابی شدند. داده ها با روش آماری t-test تحلیل شدند. یافته ها: آموزش راهبردهای شناختی- رفتاری در کاهش علایم کلی اختلال استرس پس از ضربه ثانویه و متغیرهای وابسته به آن شامل افکار و تصورات مزاحم، پاسخ های اجتنابی و علایم برانگیختگی و همچنین کاهش علایم افسردگی، اضطراب، استرس، میزان نگرش های ناکارآمد و میزان فراوانی و اعتقاد به افکار خودآیند منفی در آزمودنی ها اثربخش بود (05/0>p). نتیجه گیری: از یافته های این پژوهش نتیجه گیری می شود که جلسات ده گانه آموزش راهبردهای شناختی- رفتاری در کاهش علایم اختلال استرس پس از ضربه ثانویه و مشکلات روان شناختی همسران جانبازان مبتلا به ptsd مزمن تأثیرگذار است.